Bałagan damsko- męski: Sympatyczne "i" portale

I tasak. Dealer1 nie odpisał.

Dealer2: Czemu nie napisałaś ile masz wzrostu?

Cadillaczek: BO nie jestem koniem na wystawie ani nie biorę udziału w konkursie o najładniejszą pęcinę.

Drugi tasak. (Jeszcze trochę i będziesz mogła otworzyć stoisko w makro lub sklep survivalowy.)

Dealer3: Mam córkę 7letnią, przeszkadza Ci?

Cadillaczek: Nie, dzieci to skarb przecież.

Dealer3: Ok, nie każdej to pasuje, ale z matką dziecka nie siedzę. Nie wyszło nam.

Cadillaczek: Przykro mi.

Dealer3: Lecę teraz do dziewczyny, ale będę wieczorem to dokończymy, cześć!

He? Chyba trzeci tasak.

Dealer4: poprosił byś napisała mu coś o sobie, co lubisz, czego nie, co cię smuci, a co cieszy i bawi i byłaby to ciekawa wiadomość, gdyby nie jej rozwinięcie, bowiem ów dealer4 opowiadając o sobie, wspominając, że drażni go ludzka głupota, lubi książki (domniemasz, że oglądać na półce w empiku, gdyż nie sprecyzował w jakich okolicznościach je lubi i nie użył czasownika czytać), bawią go kabarety polskie i lubi… sex. Cóż, popłynął dalej na romantyka. Lubi, gdy partnerka jest usatysfakcjonowana (tutaj miejsce na twoją szybka myśl, raz – on być dobry w te klocki skoro inne szczytują, tobie przy nim też to grozi, dwa – on nie być samolubnym samcem szukającym na takowym portalu „zdobyczy do przedmuchania” skoro tak troszczy się o doznania innych kobiet, ale tu przemawia twoja wrodzona, dziewczęca naiwność i chęć zobaczenia w każdym podłym karaluchu człowieka). Lubi miłość francuską i od tyłu, po czym postawił trzy kropeczki. Wiadomość zakończył: całuje Rafał.

Cadillaczek odpowiada:

może napisze ci cos o sobie,

tak, abyś mógł przeczytać o czym powiedziałabym to genialne, tego nie polecam, przy tym wyszeptałam pierwszy raz świadomie kocham, tego słucham, gdy zasypiam, a przy tym mam dreszcze, palę kurczaki, gdy w tle słyszę…, a powracam notorycznie do tego autora i zawsze odkrywam go na nowo…

lubię się uśmiechać i to jest moje jedyne uzależnienie,

lubię rozmawiać, ale jeszcze bardziej milczeć z kimś, kto jest mi bliski,

lubię pić wino wieczorem, gdy leniwie sączy się z głośników męski głos układający myśli znane mi słowa,

i lubię pisać, czasami na wesoło, choć teraz pracuje nad czymś co nie jest wesołe ani ani,

bawią mnie wypady z dziewczynami na polowania i wtedy najlepiej na świecie podpieram ścianę, tak przynajmniej kiedyś usłyszałam,

bawi mnie kabaret moralnego niepokoju i ani mru mru, a do niejakiego wójcika mam słabość,

smuci mnie bezsilność,

nienawidzę ludzkiej głupoty i ludzi wygłaszających swe mądrości na forach internetowych, a niestety wolność słowa gwarantuje im konstytucja,

zastanawia mnie fakt, dlaczego jeszcze wpuszczają mnie na basen, skoro nadal nie potrafię pływać,

fascynuje mnie chemia pożądania, oksytocyna i endorfiny,

nikogo nie szukam, powiedzmy, że w celach naukowych przeprowadzam badanie rynku,

mężczyzna szalenie inteligentny zatrzyma mnie przy sobie na dłużej rozmową, wysoki o tajemniczym spojrzeniu przyciągnie, a ten z poczuciem humoru i dystansem do siebie wywoła uśmiech,

czasami nie piję, a chleję, ale tylko po rozstaniu z kims ważnym, czyli średnio co dwa miesiące lub z braku nowego porzuconego opijam jego poprzednika,

bywam ironiczna i czepiam się szczegółów,

kogoś przeraziły trzy ręczniki w mojej łazience i wypowiedziane żartobliwie „ryśku umyj rączki przed kolacją”, niektórzy boja się potworów, predatorów, inni widocznie wody… wszak wolno im,

to by było na tyle.