Pewna historia, o niepewnej siebie. (3/4)
<><><>
Od kiedy skończyła się sesja i Róża musiała wrócić do nauki nie miała już takiej swobody na czatowanie. Chcąc być przytomną na zajęciach nie mogła przesiadywać całych wieczorów na romansowaniu. Do tego dochodziło pisanie prac, co zabierało trochę czasu i robienie paznokci klientkom, które zmieniały swoje hybrydy średnio raz na tydzień. Kiedy miała wolne popołudnie zasiadała do maszyny i tworzyła jakąś nową super kreację. Musiała też znaleźć czas na zakupy, sprzątanie, pranie i prasowanie nie zapominając o nauce. Nawet Iga skarżyła się, że rzadko do niej pisze. Ale kiedy już zaczynały pisać nadrabiały wszystkie ciche dni.
-To na czatowanie znajdziesz czas a do mnie to piszesz ledwo dwa zdania raz na dwa tygodnie!- Żaliła się Iga rozmawiając właśnie z Różą przez skypa.
-Sama też byś mogła do mnie napisać.- Odgryzła się.
-Nie odwracaj kota ogonem.- Iga zaczęła się śmiać.
-Dobra, wybaczam. Poznałaś tam chociaż kogoś ciekawego?- Zainteresowała się od razu.
-A no, poznałam.
-To opowiadaj!- I przyjaciółka Róży zamieniła się w słuch.
-Wiesz… Poznałam wiele różnych osób, ale tak naprawdę w większości to są jednorazowe znajomości.
-A znalazłaś jakieś wielorazowe?- Zażartowała Iga.
-Znalazłam nawet jednego tak upartego, że do dzisiaj mi nie daje spokoju. Chociaż mu nie odpisuje, albo napiszę dwa zdania w tym jedno, że nie mam dla niego czasu i tak dalej zawraca mi…
-To czemu go jakoś nie zablokujesz?- Od razu wtrąciła przyjaciółka.
-Zablokowałam już trzy jego konta i za każdym razem zakłada nowe.- Iga przez chwile jakby się zamyśliła i odparła:
-To faktycznie uparty. A czemu nie chcesz z nim rozmawiać? Co z nim nie tak?
-Pierwsza rozmowa była bardzo miła. Grzeczny, kulturalny, uprzejmy.
-Pewnie zbok!- Wypaliła Iga.
-Raczej nie. Chociaż nie wiem.- Zaśmiała się Róża.
-Po prostu cholernie nudny.
-Masz jakieś jego zdjęcie?- Iga była ciekawa jak wygląda. Róża przekopała swoją pocztę internetową i znalazła zdjęcie, które Janek jej wysłał gdy rozmawiali ze sobą pierwszy raz.
-W sumie nawet ładny.- Podsumowała Iga. Róża pokręciła głową, bo znała go nieco lepiej i jakoś jej nie urzekł. Na prośbę Igi podała jej emaila Janka. Może dzięki temu da jej spokój.
-A poza tym Jankiem, poznałaś jeszcze kogoś?
-Tak. Ma na imię Oliwier. Ale jego emaila ci nie podam!- Od razu zastrzegła.
-To widzę, że coś się kroi.- Zaczęła podpuszczać przyjaciółkę aby ta opowiedziała coś więcej.
-Sama nie wiem. Gadamy prawie codziennie. Czasem nawet do trzeciej w nocy. Też myślałam na początku, że coś się z tego ulęgnie.
-I się nie ulęgło?- Dokończyła Iga.
-Właśnie nie wiem.
-Masz zdjęcie?
-Mam. Nie chciał mi wysłać, ale zrobiłam zdjęcie kamerki kiedy rozmawialiśmy.- Wysłała zdjęcie Idze i czekała na reakcję.
-Ten jest całkiem, całkiem. Teraz wiem czemu mi nie chcesz dać jego emaila!
-To nie tak. Po prostu nie chce żeby się obraził, że dałam jego emaila bez pozwolenia.
-A Janka?- Wtrąciła.
-Jego nie lubię.- Odparła szczerze.
-A ten Oliwier z jakiego miasta jest?
-Z naszego.
-To umów się z nim. Wtedy zobaczysz czy coś iskrzy.- Róża nie wspomniała Idze nic o tym, że podczas rozmów na czacie wygląda nieco inaczej. Wtedy też uświadomiła sobie, że w pewnym sensie oszukuje Oliwiera. Nie czuła się z tym dobrze.
-Jeszcze się mnie wystraszy i ucieknie. Poza tym studiuje gdzie indziej i w domu jest zwykle na weekend.
-To wolisz tak romansować w nieskończoność? W końcu się wam znudzi.- Róża przeanalizowała sobie znajomość z Oliwierem i doszła do wniosku, że ich rozmowy chyba jednak nie są kierowane podrywem czy romansowaniem jak powiedziała Iga.
