Zagłębienie

Wyobraźnię karmię obrazami z dzieciństwa, ulotnymi chwilami, które jeśli potrafię uchwycić, stają się wieczne. To wielka tajemnica wieczności - to nie zdjęcia uwieczniają wydarzenia. To zapach powietrza w trakcie wydarzenia, smak ciepła, bądź zimna, szelest liści albo głosy ptaków. Użyj swoich zmysłów, dobrze to zapamiętaj. A będzie w Tobie żyło. Wiecznie.

 

Wyobraźnia pozwala zobaczyć to, co prawdziwe. Gdy najważniejsze jest niewidoczne dla oczu. Zamykam oczy i widzę dalej, i więcej. Zamykam oczy i zaciskam bliską dłoń, wtedy nawet łzy smakują jak szczęście.

 

Jestem i trwam, walczę i biegnę, a jednak mam moją wyobraźnię, która pozwala odpocząć, dać wytchnienie, sprawić, że znajdę się na tej leśnej polanie, pośród stokrotek połyskujących bielą w czarnym społeczeństwie. I uśmiecham się.

 

Kocham moje życie i kocham ludzi, bo człowiek nie jest stworzony do klęski. Jest z natury dobry. Wierzę w to, a gdy zapominam, zagłębiam się w moją wyobraźnię. I znów się uśmiecham...