Złe towarzystwo
Robyn Harding

Za fasadą idealnego życia kryje się więcej demonów, niż ktokolwiek podejrzewa.

„Złe towarzystwo” Robyn Harding zwróciło moją uwagę okładkową obietnicą, że w czasie jego lektury wyjdą na jaw brudne sekrety bohaterów powieści. Lubię historie z gęstą atmosferą, w których aż roi się od kłamstw, półprawd i niedopowiedzeń. Lubię patrzeć, jak idealne na pozór rodziny rozpadają się pod naporem ujawnianych tajemnic oraz dotkliwych konsekwencji złych wyborów i błędnych decyzji. Lubię na własne oczy widzieć, jak niewiele potrzeba, by przypominające cudowną bajkę życie w jednej chwili przemieniło się w koszmar, z którego nie sposób się obudzić. Robyn Harding w swojej powieści to wszystko nam obiecuje. Ale czy tę obietnicę udaje jej się spełnić? Za chwilę się przekonacie.

Zanim cokolwiek powiem, warto zaznaczyć, że „Złe towarzystwo” nie jest typowym thrillerem, dlatego nie oczekujcie od tej powieści nieustannego napięcia i nieprzewidzianych zwrotów akcji. Ta książka to raczej dramat rodzinny, który jednak jest na tyle dobrze skonstruowany i na tyle wiarygodnie przedstawiony, że nawet na moment nie chcemy odrywać się od czytania. Wydarzenia zostały ukazane z kilku punktów widzenia. Harding udziela głosu tym, których obwinia się o tragedię, czyli Kim oraz Jeffowi Sandersom, a także ich córce, prawo do wypowiedzi ma również matka pokrzywdzonej dziewczyny. Brakowało mi jedynie rozdziałów z perspektywy Ronni, czyli nastolatki, którą na przyjęciu urodzinowym Hannah spotkało nieszczęście.

Powieść czyta się szybko i przyjemnie, mimo że zbyt wiele tu patologicznych zachowań i niesympatycznych bohaterów. Nie podobały mi się dwie rzeczy: zakończenie oraz to, że w książce Harding nie ma ani jednej postaci, którą można lubić i której warto kibicować. Patrząc na postępowanie Hannah i jej rówieśników, można by pomyśleć, że lepiej nie mieć dzieci, by uniknąć tak brzemiennych w skutki problemów, jakie stały się udziałem Sandersów.

Nie byłabym sobą, gdybym w recenzji nie zwróciła uwagi na to, co tak bardzo drażniło mnie podczas lektury, jeśli chodzi o stronę techniczną polskiego wydania. Wielu z Was wie, że skończyłam polonistykę i jestem bardzo wyczulona na wszelkiego rodzaju literówki i błędy językowe. Tym, co mnie bardzo denerwowało w przypadku tej powieści, było nadużywanie spójnika „albowiem”. Ten silnie nacechowany wyraz, mocno kojarzący się ze stylem biblijnym lub innymi tekstami mającymi charakter podniosły, pojawia się w książce Harding co kilka stron, a w pewnym miejscu nawet co drugą. Zbyt częste posługiwanie się tym spójnikiem, również na początku zdania, uważam za pretensjonalne i śmieszne. Tekst nie ma charakteru podniosłego, co więcej opowiada o upijających się do nieprzytomności, eksperymentujących z narkotykami i rzucających wulgaryzmami nastolatkach, więc używanie do opisu zdarzeń spójnika opatrzonego w słowniku kwalifikatorem „podniośle” sprawia, że całość brzmi sztucznie i jest odczuwana jako nienaturalna. To niby nic wielkiego, ale czujne oko filologa nie mogło tego pominąć.

Młodzieńcza głupota i jej zgubne skutki. Wzajemne pretensje i rozpaczliwe próby oczyszczenia się z zarzutów. Żądza zemsty i walka o godną przyszłość dla skrzywdzonego dziecka. Pieniądze wydobywające z ludzi najgorsze cechy. Oszustwa, szykany, sekrety i ludzkie okrucieństwo. To wszystko znajdziecie w tej powieści. „Złe towarzystwo” to dobrze przemyślany i świetnie skonstruowany dramat obyczajowy, w którym Robyn Harding udowadnia, że nawet najlepsza rodzina może nie przetrwać pod ciężarem kłamstw i zdrady. Przedstawioną w powieści historię warto traktować ku przestrodze. Powinni ją przeczytać zarówno rodzice, na których spoczywa odpowiedzialność za dzieci, jak i nastolatkowie, których lekkomyślność często nie zna granic. Polecam.

Informacje dodatkowe o Złe towarzystwo:

Wydawnictwo: Prószyński i S-ka
Data wydania: 2018-08-21
Kategoria: Literatura piękna
ISBN: 9788381233194
Liczba stron: 360
Dodał/a opinię: KasiaKatarzyna44