Ona- reporterka, on- balsamista, książka- wywiad-rzeka.
Śmierć jest czymś, o czymś, o czym wolimy nie rozmawiać, czymś o czym nie lubimy rozmawiać. W wielu domach jest to temat tabu, którego poruszenie przy stole powoduje obruszenie reszty członków rodziny. Udajemy, że śmierci nie ma, że nas nie dotyczy, skupiamy się na rzeczach doczesnych odrzucając myślenie o końcu. Jak mówi Adam Ragiel: „Wydaje się, że umierają sami obcy nam ludzie. Po czym okazuje się, że tu jakiemuś znajomemu matka odeszła, kogoś innego żona i już wiadomo, że dotyka to wszystkich. Oczywiście, śmierć chcemy odsunąć od siebie jak najdalej, zapomnieć o niej, udawać, że nas to nie dotyczy, bo jesteśmy młodzi, zdrowi, piękni i co najważniejsze, mamy jeszcze tyle do zrobienia. Świadomość śmierci powinna nam towarzyszyć każdego dnia, gdzieś z tyłu głowy trzeba ją nosić."
„Bez strachu. Jak umiera człowiek” to mocna rzecz. Magdalena Rigamonti trafia do prosektorium, gdzie towarzyszy na każdym kroku Adamowi Ragielowi, jedynemu w Polsce balsamiście zwłok oraz twórcy Polskiego Centrum Balsamacji i Tonatokosmetologii. Ich rozmowy obracają się wokół tajemnicy śmierci.
Książka prostym i zwięzłym językiem przedstawia to, co dzieje się z naszym ciałem po śmierci. Nie są to jednak opisy odrzucające, szczegółowe, ale nie niesmaczne. Dużo jednak tłumaczą i znakomicie obrazują, w czym pomagają również zawarte w środku książki zdjęcia.
Dziennikarka próbuje również przeniknąć do umysłu człowieka, dla którego styczność ze śmiercią jest codzienną rutyną, podczas gdy dla przeciętnego zjadacza chleba jest to temat nad wyraz nieprzyjemny. Dowiadujemy się, że Adam Ragiel jest zwyczajną osobą, mającą rodzinę; żonę, dzieci, a także poczucie humoru! Opowiada o tym, jak widzi świat swoimi oczami, oczami człowieka, który jest tak blisko ze śmiercią i tak dobrze ja rozumie. Pytania o atmosferę w pracy pani Magdalena kieruje również do innych pracowników prosektorium. Pyta o ich życie prywatne, ich doświadczenia, pyta o higienę i specyficzny zapach zwłok, co pozwala nam lepiej wyobrazić sobie obraz tego miejsca.
Lektura tej książki to pewnego rodzaju katharsis. Uczy szacunku dla życia, jednocześnie uświadamiając, że nikt z nas nie będzie żył wiecznie, ale robi to w sposób nie budzący w człowieku niepokoju, a wręcz przeciwnie: oswaja z tym co nieuniknione.
Jedynym minusem książki jest jej nie do końca trafny podtytuł, który mówi „jak umiera człowiek”, podczas gdy książka traktuje o tym, co się dzieje gdy człowiek już umrze.
„Bez strachu. Jak umiera człowiek” jest jedną z tych nielicznych pozycji, które powinien przeczytać każdy człowiek, bez względu na swoje doświadczenia życiowe, swój wiek, swoje wyznania. Jest to książka kierowana do wszystkich, bo wszyscy kiedyś umrzemy.
Informacje dodatkowe o Bez strachu. Jak umiera człowiek:
Wydawnictwo: PWN
Data wydania: 2015-04-20
Kategoria: Literatura faktu, reportaż
ISBN:
Liczba stron: 182
Dodał/a opinię:
Twiggy
