Dzięki tej książce możemy spojrzeć na Wielką Wojnę oczami człowieka, który zaraz po ukończeniu studiów objął praktykę lekarską w trudnych warunkach - leczył ludzi na pierwszej linii frontu. Jego zadaniem było tak ich wyleczyć, aby nadawali się jeszcze do walki. Co ciekawe Louis Maufrais nie jest autorem niniejszej książki w sposób bezpośredni. On swoje wspomnienia nagrywał na kasecie, robił zdjęcia, aby pozostawić swoje wspomnienia dla potomnych. Wiele lat później kasetę odsłuchiwała wnuczka Maufraisa - Martine Vaillet. To właśnie ona spisała jego wspomnienia.
Louis Maufrais był studentem medycyny i został powołany do wojska w czasie wakacji akademickich. Był tam, gdzie toczyły się większe walki - w Argonnach, Szampanii, pod Verdun. Od kwietnia 1918 do stycznia 1919 roku odbywał praktykę jako chirurg w ambulansie. Jak wynika ze wspomnień, większość czasu spędził na głównej linii frontu we Francji. Zadziwiający jest fakt, iż mimo ciągłego ostrzału, wybuchów bomb, walających się trupów on cały czas skrupulatnie robił notatki dotyczące jego pacjentów.
Louis Maufrais ukazuje nam swoje przeżycia z czasów pierwszej wojny. Spotykamy się tu z początkami jego służby, mobilizacją wojskową, nudną rutyną ćwiczeń oraz piekło pod Verdun aż po ostatnie dni na ziemiach, które odebrano Niemcom. Wojna ukazana jest oczami lekarza, gdzie wszyscy dookoła chcą się pozabijać, on mimo to ma za zadanie ich leczyć. Temu wszystkiemu towarzyszy ciągłe uczucie śmierci, jej obecność i żniwo. Maufrais opisuje bardzo szczegółowo to, co widział. Spotykamy opisy zalanych ziemniaków i ciał jego kolegów, spotkania z Rosjanami czy drastyczne opisy urwanej ręki niemieckiego oficera. Do książki zostały także załączone fotografie, które wykonał Maufrais. Zrobił wiele zdjęć mimo tego, iż obowiązywał zakaz posiadania aparatu przez żołnierzy. Wielu jego rodaków i kolegów nie doczekało defilady zwycięstwa.
Książka ta jest również formą listów do rodziców. Treść spisana przez wnuczkę oraz dodane przez nią notatki i fotografie doskonale ukazują realia tamtych czasów. To opowieść o losach bohatera, który za wszelką cenę chciał ratować ludzi. On sam przeżył wojnę. Książka jest swojego rodzaju perełką, gdyż Maufrais brał udział w najważniejszych kampaniach na zachodzie. Jak sam stwierdził po wojnie - "dla mnie już nic nie będzie takie same". Jego słowa utwierdzają tylko w tym, iż wojna jest największym złem ludzkości. Książkę jak najbardziej polecam nie tylko miłośnikom historii. Warto po nią sięgnąć i zobaczyć realia wojny oczami lekarza.
Informacje dodatkowe o Byłem lekarzem w okopach. 2 sierpnia 1914 – 14 lipca 1919:
Wydawnictwo: Czytelnik
Data wydania: 2014-05-01
Kategoria: Biografie, wspomnienia, listy
ISBN:
Liczba stron: 328
Dodał/a opinię:
