Recenzja książki: Cudze jabłka

Recenzuje: Karolina Mucha

Jak domek z kart – tak runęło życie Ewy. Jej poczucie bezpieczeństwa zostało zrównane z ziemią. W jednej chwili na słonecznej plaży w Grecji planowała uroczystą kolację dla sąsiadów, by w następnej w pośpiechu pakować walizki i wracać do Polski – bez pieniędzy, z zablokowanymi kontami bankowymi.

Co się stało?

Z czarnych chmur, które od jakiegoś czasu gromadziły się nad firmą męża Ewy (z chmur, o których nie miała pojęcia), spadł grom, niszcząc wszystko, co Dragonowie posiadali. Plany, marzenia, a przede wszystkim inwestycje Marka legły w gruzach, uniemożliwiając dostatnie życie, do jakiego przywykła jego rodzina – z dwoma samochodami, wygodnym mieszkaniem, sprzątaczką, prywatną szkołą i treningami córki.

Stopniowo Ewa i Marek tracą niemal wszystko. Ale – jak to zwykle bywa – czas klęski jest też czasem próby. Jak sobie poradzą? Czy utrata dotychczasowego komfortu przyniesie tylko rozpacz i użalanie się nad sobą, czy raczej zmobilizuje ich do zakasania rękawów? Jak nowa sytuacja wpłynie na ich małżeństwo? Na kontakty towarzyskie? Uznawane priorytety?

Chociaż Cudze jabłka, druga powieść Agnieszki Krakowiak-Kondrackiej, scenarzystki serialu Na dobre i na złe, reprezentuje typ literatury „lekkiej i przyjemnej”, autorka dotyka kilku nie-lekkich i nie-przyjemnych kwestii. Opowiadając historię Ewy, pokazuje, jak cienka granica przebiega dziś między sukcesem a porażką, dostatkiem a biedą. Często wystarczy jeden moment, jedna zła decyzja, by ze szczytu spaść niemal na dno. Trzeba więc pamiętać, że – wbrew pozorom – klientka ekskluzywnego SPA wcale nie musi bardzo różnić się od tamtejszej sprzątaczki. Choć żyją zapewne na zupełnie innym poziomie, trudno ocenić, która z nich jest zdolniejsza, uczciwsza, bardziej przedsiębiorcza czy pracowita. Nasza pozycja – społeczna, zawodowa – zależy przecież od rozmaitych czynników, zewnętrznych uwarunkowań czy dokonanych przed laty wyborów.

To oczywiste, prawda? Ale nawet, jeśli myśl ta nie razi oryginalnością, warto ją przypominać. Podobnie zresztą, jak główne przesłanie książki, czyli naukę, którą od życia otrzymali Ewa i Marek: tego, co najważniejsze, nie da się zmierzyć ilością zer na koncie, wygodą czy luksusem. Bywa przecież i tak, że siła więzi małżeńskiej staje się odwrotnie proporcjonalna do posiadanego majątku. Bo przecież jej umacnianie wymaga czasu, starań, szczerości… A to wszystko trudno pomieścić w coraz bardziej napiętym grafiku ludzi bogacących się.

Można powiedzieć, że Cudze jabłka to kolejna współczesna opowieść o Kopciuszku – tyle że… odwrócona. Tutaj szczęśliwe małżeństwo nie oznacza tylko paradowania w pięknych sukniach. To raczej umiejętność życia w dostatku i biedzie, nie tylko na balu, ale i z mopem w ręce.