Recenzja książki: Długie lato w Magnolii

Recenzuje: Natalia Szumska

Życie to ciąg mniej lub bardziej przypadkowych zdarzeń. Z akcentem na bardziej.

 

Długie lato w Magnolii to nie pierwsza powieść Grażyny Jeromin-Gałuszki o tym urokliwym zakątku w Bieszczadach (wcześniej uzazała się Magnolia). Gwarantuje ona urocze dwa dni z bohaterami tej powieści i całą gamę pozytywnych emocji - od wzruszenia i zaciekawienia, poprzez zachwyt (szczególnie nad plastycznością języka), aż po szczery i niekontrolowany śmiech (także w środkach komunikacji miejskiej). 

 

Maurycy Murawski, autor dwóch poczytnych i kilku niezauważonych powieści kryminalnych, jest świadkiem morderstwa. Niedługo później w zapomnianym przez Boga, bo nie przez ludzi, miejscu - pensjonacie Magnolia w Bieszczadach pojawia się mężczyzna. Przepytany na każdą okoliczność przez miejscową nastolatkę, wielbicielkę kryminałów (i gadania), Tuśkę, przedstawia się jako Murawski. Z początkowych planów krótkiego pobytu - nici. Nasz bohater wrasta w atmosferę, historię i społeczność okolicy. Staje się kolejnym okazem w kolekcji ludzkich osobowości. Chce odszukać zaginioną młodość, a tymczasem to jego odnajdują zaginione historie napotkanych osób. Jedną z najbardziej tragicznych jest śmierć matki i dziecka, od trzynastu lat nie wyjaśniona. Odpowiedzi na niezliczone pytania poszukuje emerytowany komendant policji, dzień w dzień stojący ze zdjęciem młodej dziewczyny pod miejscowym sklepem i nagabujący przechodniów. Być może trud się opłaci, a morderca zyska imię i nazwisko, a przy okazji odkryte zostaną inne lokalne tajemnice?

 

Długie lato w Magnolii czyta się z prawdziwą przyjemnością. Styl autorki jest nieprzeźroczysty, a więc ISTNIEJE - co wcale nie jest takie oczywiste, gdyby zastanowić się nad "niestylem" autorów polskich kryminałów. W tym przypadku mamy do czynienia z kryminałem, nazwijmy to tak: obyczajowym, ale w pozytywnym tego słowa znaczeniu.

 

Postaci przedstawione są sugestywnie, barwnie i wielowymiarowo - mają cechy (znaki?) szczególne, które sprawiają, że są żywe - nie tylko na papierze. Dialogi między nimi brzmią bardzo realistycznie i nieodmiennie powodują wybuchy na przemian chichotu i gromkiego śmiechu. Jak tu się nie śmiać na myśl o tym gnieździe żmijek i domu wariatów, opisywanych przez Jeromin-Gałuszkę. Jak tu:

- Dzień dobry! - zawołał Maurycy, jak mu się wydawało nazbyt śpiewnie.

- Absurd! - usłyszał w odpowiedzi.

- Nie jest dobry? - zdziwił się lekko.

- A nie! - Doris wybuchnęła perlistym śmiechem. - Ja do Absurda! Złaź z kanapy i nie przeginaj, bo się pogniewamy.

 

Albo:

Wyglądała młodziej niż zwykle - najwyżej na czterdzieści lat. A ma czterdzieści jeden, o czym każdy wie, i czego sama nigdy nie ukrywała.

 

Ale plastyczność języka autorki to nie tylko zabawne określenia i dialogi, ale też nazywanie rzeczy po imieniu. Opisy tego, co jest dla nas intuicyjnie zrozumiałe, a jednak nienazywalne. Oto przykład:

Tym samym wrażenie złowrogiej tajemniczości tego miejsca znacznie osłabło. Nie uderzało już tak i nie uruchamiało wyobraźni, że jakieś zło, ukryte za drzewami, domem czy stara studnią, czeka na swoja drugą chwilę.

 

Dodatkową zaletą Długiego lata... jest splatanie historii w czasie. Już na początku wiadomo, że coś się wydarzy. A to "coś" fabuła w końcu ujawni, symultanicznie przedstawiając wydarzenia poboczne. A zakończenie okazuje się zupełnym zaskoczeniem - zwłaszcza, że pod jedną kryje się inna tajemnica. To już ostateczny przejaw kunsztu autorki. Odwraca uwagę od kwestii kluczowej i potrafi złapać czytelnika na zaskoczeniu. A spodziewałam się kolejnej historyjki, której zakończenie, nawet niespodziewane, będzie mi całkiem obojętne.

 

Dobrze czasami odpocząc przy lekturze rozrywkowej, lecz inteligentnej, nienachalnej i pięknie podanej. Zwłaszcza, jeśli lekturze towarzyszy morał.

 

Czasem wyruszamy w podróż, by poszukać siebie, a znajdujemy za dużo. O wiele za dużo. Bo w dziwnym świecie dziwne sprawy stają się ważne.

Kup książkę Długie lato w Magnolii

Sprawdzam ceny dla ciebie ...

Zobacz także

Zobacz opinie o książce Długie lato w Magnolii
Książka
Długie lato w Magnolii
Grażyna Jeromin-Gałuszka
Inne książki autora
Niebieska sukienka
Grażyna Jeromin-Gałuszka0
Okładka ksiązki - Niebieska sukienka

Dwustuletnia historia, w której wielkie i małe dramaty, smutki i radości, miłość i nienawiść, przeplatają się ze sobą na przemian w zawrotnym tempie...

Nie zostawiaj mnie
Grażyna Jeromin-Gałuszka0
Okładka ksiązki - Nie zostawiaj mnie

Ujmująca i sugestywna historia kilku osób, których losy przecinają się w pełnym wspomnień warszawskim mieszkaniu. Fryderyka to miłośniczka brydża i...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy