Recenzja książki: Mamo, tato! Nie wierzę już w bociana

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Jednym z zasadniczych czynników motywujących do podejmowania kontaktów interpersonalnych jest seksualność. Stanowiąc naturalną funkcję organizmu ludzkiego, ulega ona kształtowaniu przez doświadczenia życiowe. Ponieważ tematy związane z seksualnością należy traktować z największą powagą, nie można lekceważyć niczego, co wpływa na postrzeganie owej sfery życia. Z pomocą najmłodszym czytelnikom oraz rodzicom dzieci w wieku 7-11 lat przychodzi wydawnictwo Jedność, oddając do ich rąk książeczkę Mamo, tato! Nie wierzę już w bociana. Warto zapoznać się z jej treścią, bowiem podane informacje w znacznym stopniu wspomagąją rodzicielski przekaz.


W krótkiej publikacji (zaledwie czterdzieści stron) Elisabetta Costantino zamieściła porady przeznaczone zarówno dla rodziców, jak i dla dzieci. Wiele mówiący podtytuł O seksualności i uczuciach nie wstydzę się rozmawiać wskazuje na rysujące się możliwości oraz osiągnięte efekty przeprowadzonych rozmów. W kilku rozdziałach znalazły się wiadomości zaspokajające ciekawość nie tylko bohaterów książeczki Ani i Dawida, ale również czytelników; koncentrujące się wokół istotnych kwestii, jakimi są poczęcie, ciąża i poród; analizujące zmiany zachodzące w ciele dziewcząt i chłopców; wyjaśniające skomplikowane zagadnienie rozwoju emocjonalnego oraz uczące współdziałania w grupie rówieśniczej. Ponieważ z dziećmi trzeba rozmawiać o seksualności na ich poziomie rozwoju, omówione w książeczce zagadnienia doskonale spełnią oczekiwania czytelników.


Wśród wiadomości szczegółowych warto wspomnieć o intymnych relacjach międzypłciowych i różnicach w budowie ciała (zastosowano prawidłowe nazewnictwo), dziecięcych niepokojach, stereotypach i kontrargumentach, a także o uczuciu wstydu oraz zakłopotania. Na końcu każdego rozdziału zamieszczono przydatne w codziennym życiu porady dla rodziców. Pomocą służy również część praktyczna (cztery rysunki twarzy wyrażających różne emocje i przyporządkowane im pytania pomocnicze), dzięki której korzystające z lektury dziecko będzie miało okazję utrwalenia przyjętych treści. Myśli szczególnie warte zapamiętania zapisano czerwoną czcionką oraz zamieszczono w dymkach. Przekaz wspomaga mnóstwo zabawnych, sympatycznych i kolorowych ilustracji autorstwa Cristiny Raiconi, które przeplatając teksty, sprawiają, że wiedza dziecka zostanie wzbogacona na długi czas.


Warto, by po doskonałą publikację Wydawnictwa Jedność sięgnęli zwłaszcza rodzice dzieci w wieku 7-11 lat. Pomoże im ona nie tylko uzupełnić wcześniej zdobytą wiedzę, ale przede wszystkim znaleźć satysfakcjonujące odpowiedzi na „kłopotliwe” pytania.

Kup książkę Mamo, tato! Nie wierzę już w bociana

Sprawdzam ceny dla ciebie ...

Zobacz także

Zobacz opinie o książce Mamo, tato! Nie wierzę już w bociana
Książka
Inne książki autora
Mamo, tato! Staję się kobietą, staję się mężczyzną
Elisabetta Costantino0
Okładka ksiązki - Mamo, tato! Staję się kobietą, staję się mężczyzną

O seksualności i uczuciach nie wstydzę się rozmawiać. „Mamo, tato! Staję się kobietą, staję się mężczyzną”. To bardzo znamienne słowa –...

Mamo, tato! Skąd się biorą dzieci?
Elisabetta Costantino0
Okładka ksiązki - Mamo, tato! Skąd się biorą dzieci?

O seksualności i uczuciach nie wstydzę się rozmawiać. „Mamo, tato! Skąd się biorą dzieci?” Jeśli jesteście rodzicami maluchów w wieku od...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Paderborn
Remigiusz Mróz
Paderborn
Fałszywa królowa
Mateusz Fogt
Fałszywa królowa
Między nami jest Śmierć
Patryk Żelazny
Między nami jest Śmierć
Zagraj ze mną miłość
Robert D. Fijałkowski ;
Zagraj ze mną miłość
Ktoś tak blisko
Wojciech Wolnicki (W. & W. Gregory)
Ktoś tak blisko
Serce nie siwieje
Hanna Bilińska-Stecyszyn ;
Serce nie siwieje
The Paper Dolls
Natalia Grzegrzółka
The Paper Dolls
Słowa wdzięczności
Anna H. Niemczynow
Słowa wdzięczności
Zranione serca
Urszula Gajdowska
Zranione serca
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy