Recenzja książki: Niewiedza
Recenzuje: Natalia Szumska
Większość Europejczyków może wyrażać to podstawowe pojęcie słowem pochodzenia greckiego ("nostalgiae", nostalgia) oraz innymi słowami, których korzenie rosną w językach ojczystych (...). W każdym języku słowa te mają własne zabarwienie. Często oznaczają jedynie smutek wywołany niemożnością powrotu do kraju. Tęsknotę za krajem. Tęsknotę za domem. Co po angielsku wyraża się słowem "homesickness". A po niemiecku: "Heimweh". Po flamandzku: "heimwee". Jednak to wielkie pojęcie w tej postaci staje się przestrzennie ograniczone. Czesi obok nostalgii zapożyczonej z greki, mają na to pojęcie własny rzeczownik, ""stesk", i własny czasownik; najbardziej wzruszające zdanie miłosne w czeskim: "styska se mi po tobe" - tęsknię za tobą (...). w takim etymologicznym oświetleniu tęsknota wydaje się być cierpieniem z powodu niewiedzy.
Wszystkie przewidywania są mylne, to jedna z nielicznych pewności danych człowiekowi. Ale choć są mylne, mówią prawdę o tych, którzy je snują, nie o ich przyszłości, ale o ich czasie teraźniejszym.
Poza pamięcią jest też ojczyzna, miejsce na mapie (gdzie kończy się papier), miejsce w sercu i w myślach. Są powroty i Powroty, ale czasem pierwsze stają się drugimi - i odwrotnie. Do tego dochodzi czeskość i czeska wersja patriotyzmu, bo Czesi ponoć kochają ojczyznę nie dlatego, że jest wielka czy chwalebna, ale dlatego, że właśnie mała, nieustannie zagrożona i nikomu nieznana. Przeplatają się tu zatem głównie te trzy "nie" - niepamięć, niemoc i tytułowa niewiedza.
Kup książkę Niewiedza
Zobacz także
Milan Kundera stawia trudne pytania o tożsamość Europy Środkowej, miotającej się między Wschodem i Zachodem, przepychanej raz w jedną, raz w drugą stronę...
Ten esej został napisany niczym powieść: w dziewięciu niezależnych częściach pojawiają sie i spotykają te same postacie: Strawiński i Kafka oraz ich dziwni...
