Recenzja książki: Opowieści świąteczne

Recenzuje: Danuta Szelejewska

Boże Narodzenie jest najbardziej oczekiwanym i głęboko przeżywanym okresem roku liturgicznego. Magia świąt pobudza do refleksji i porusza nawet najbardziej zatwardziałe serca. Książka „Opowieści świąteczne” ma pomóc młodemu czytelnikowi w zrozumieniu tego wszystkiego, co wskazuje na Zbawiciela, przychodzącego na świat pod postacią Człowieka.

Napisane prostym językiem opowiadania skupiają uwagę na wartościach, które w życiu każdego człowieka liczą się najbardziej. Uczą, że Nowonarodzony Jezus przyniósł światu autentyczną Miłość, dając tym samym wskazówki, jak mamy żyć. Ubóstwo betlejemskiego żłóbka pokazuje, że nie to jest najważniejsze, co podziwiamy i oklaskujemy. Potrzebne są: prostota, dobroć, wyciągnięta dłoń, serdeczny uśmiech, miłe słowo i przyjazny gest. Wszystko to może stać się przyczyną przemiany drugiego człowieka.

Otwarty umysł dziecka z łatwością przyswaja usłyszane prawdy. Wykorzystali to autorzy opowiadań, akcentując potrzebę dawania z siebie i dzielenia się otrzymanymi darami. Szlachetność, okazywanie wdzięczności, pocieszanie smutnych, pomoc ubogim, a także wykorzystywanie posiadanych talentów dla dobra innych są powodami do radości i umożliwiają zrozumienie, na czym polega prawdziwa miłość.

Bohaterowie opowieści przybierają również postać zwierząt, wspólnie tworzących świąteczne ozdoby. Przy pięknie przystrojonej, osiemnastometrowej choince wilki śpiewają kolędy, a święty Mikołaj i elfy częstują piernikami i gorącą czekoladą. Ptaki witają Nowonarodzonego, a rudzik rdzawopierśny, nie zważając na spalone piórka, pilnuje dogasającego ogniska. W takiej scenerii kształtuje się wrażliwość młodego czytelnika, cieszącego się cudem Bożego Narodzenia.

Z kolejnych opowieści dzieci dowiadują się, dlaczego mała gwiazdka stała się olbrzymią, jasną Gwiazdą Betlejemską, skąd wziął się „panettone” („chleb Antonia”), który do dnia dzisiejszego jedzony jest przez Włochów w Wigilię, dlaczego niebiańska muzyka aniołów pobudziła pasterzy do natychmiastowego działania, a także - kto i po co napisał śpiewaną w trzystu językach kolędę „Cicha noc” i w jaki sposób jodła stała się świątecznym drzewkiem.

Przesłanie „Opowieści świątecznych” jest proste, oczywiste i jednoznaczne. Ukazują to bożonarodzeniowe symbole: zielone przez cały rok gałązki jodły są znakiem nigdy nie gasnącej nadziei i wiary w Boga; opakowany w kolorowy papier prezent wskazuje na Syna Bożego, którego z miłości Ojciec ofiarował ludziom; liść ostrokrzewu symbolizuje nieśmiertelność i nie pozwala zapomnieć o koronie cierniowej, przyjętej przez Chrystusa dla zbawienia świata; natomiast delikatnie brzmiący dzwoneczek przypomina o powtórnym przyjściu Pana na ziemię w czasach ostatecznych.

Święta Bożego Narodzenia to czas miłości, radości, przebaczenia i refleksji. Lektura „Opowieści świątecznych” przybliżyć może do żłóbka Bożej Dzieciny każdego z nas. Może sprawić, że nauczymy się owocnie korzystać z Jego miłości.