Recenzja książki: Ostatni ślad

Recenzuje: Magdalena Galiczek-Krempa

Prowadzenie narracji w powieściach kryminalnych można najogólniej podzielić na dwa rodzaje. W pierwszym z nich autor przez większą część książki zwodzi czytelnika, by dopiero w zakończeniu poinformować go, kto jest mordercą. W drugim natomiast przypadku czytelnik już na początku dowiaduje się, kto jest zabójcą, jednak autor w bardzo drobiazgowo skupia się na motywach zbrodni. Charlotte Link, autorka powieści „Ostatni ślad” korzysta z pierwszego schematu. Dzięki takiemu rozwiązaniu potrafi utrzymać napięcie od pierwszej do ostatniej strony powieści oraz zadziwić czytelnika niespodziewanym i bardzo przewrotnym zakończeniem.

Dwudziestotrzyletnia Elaine Dawson otrzymuje od koleżanki Rosanny zaproszenie na ślub. Kupuje bilet lotniczy do Gibraltaru, jednak w dzień podróży okazuje się, że mgła w najbliższych okolicach lotniska Heathrow uniemożliwia wszystkie odloty. Do młodej Elaine dociera wówczas bolesna świadomość, że nic jej się w życiu nie udaje. Jest nieatrakcyjna, brak jej ciekawej osobowości, opiekuje się kalekim bratem oraz mieszka w małej, nie dającej żadnych perspektyw wiosce. Zapłakana, zderza się w drzwiach z nieznanym mężczyzną. Ten szargany litością proponuje dziewczynie nocleg w swoim domu. Elaine godzi się na tę propozycję i od tego momentu ślad po dziewczynie ginie. Pięć lat później Rosanna dostaje propozycję napisania serii artykułów dotyczących zaginionych osób. Wśród nich jest także tajemniczy przypadek Elaine Dawson. Dziennikarka osobiście angażuje się w śledztwo i natrafia na interesujący trop. Do głosu dochodzą przypuszczenia, że być może Elaine wciąż żyje, ukrywa się tylko przed despotycznym bratem bądź wiedzie szczęśliwe życie z kochankiem.

Charlotte Link prowadzi w swojej powieści wiele wątków, które ostatecznie zbiegają się w jednym punkcie, dając klarowny obraz zdarzeń mających miejsce na przestrzeni pięciu lat – od momentu zniknięcia Elaine do czasu rozwiązania zagadki. Wątki, które podejmuje Link, bardzo często nie są wolne od przemocy i brutalności. Dzięki takiej drobiazgowości autorki opisywane wydarzenia wydają się czytelnikowi niezwykle realne – przemoc w rodzinie, chęć wyrwania się ze świata przestępczego czy pragnienie polepszenia warunków życia poprzez ucieczkę w prostytucję.

Budowane przez Charlotte Link osobowości i charaktery bohaterów sprawiają wrażenie bardzo prawdziwych, autentycznych – takich, których historie zdarza się czytelnikowi słyszeć w radio lub zobaczyć w telewizji. Bohaterowie „Ostatniego śladu” nie są bowiem papierowi. Odznaczają się prawdziwymi, często głęboko skrywanymi uczuciami, wyrażają swoje emocje w sposób jak najbardziej naturalny – cierpią po stracie bliskiej osoby, zadręczają się, wyrzucają sobie brak zainteresowania życiem członków rodziny w momencie, gdy jest już za późno by cokolwiek zmieniać. Autorka w dosadny sposób kreuje dramaty bohaterów, ich bezradność w obliczu przemocy, przybliżając tym samym ich fikcyjne życiorysy do znanych czytelnikowi faktów z życia codziennego.

„Ostatni ślad” napisany jest prostym w odbiorze językiem. Styl powieści jak najbardziej oddaje charakter typowych kryminałów, choć skrupulatnie budowane napięcie i dość nieoczekiwane rozwiązanie akcji dodają książce smaku, w wyniku czego powieść okrzyknięto najlepszą książką 2008 roku w Niemczech. Po „Ostatni ślad” powinni zatem sięgnąć wszyscy miłośnicy dobrych kryminałów. Skomplikowana fabuła, mnogość wątków oraz wiele niespodzianek z pewnością zaspokoją apetyt największych detektywów-amatorów.