Recenzja książki: Pejzaż sentymentalny

Recenzuje: zorza

Mada i Marcin to bohaterowie „Zapałki na zakręcie”, debiutanckiej powieści Krystyny Siesickiej. Autorka nie chciała wracać do ich losów. W jednym z wywiadów mówiła:

 

„Zapałka na zakręcie była moją pierwszą książką, pierwszą, ale taką, której jakoś nie umiałam przeskoczyć. Szczerze mówiąc, jestem z tego powodu trochę zmartwiona, mam do tej książki mniejszy sentyment niż moje czytelniczki”.

 

A jednak na ich usilne prośby pisarka postanowiła napisać, jak potoczyły się losy Mady i Marcina. To o nich jest książka „Pejzaż sentymentalny”.Autorka nie wraca do przeszłości, ukazuje Madę i Marcina jako dorosłych ludzi, żyjących we współczesnym świecie.

 

„Pejzaż sentymentalny” to, podobnie jak „Zapałka na zakręcie”, opowieść na dwa głosy. Najpierw mówi ona, później on.  Można zdradzić, że bohaterowie nie są parą. Ich drogi się rozeszły. Mada jest tłumaczką, a Marcin wziętym chirurgiem plastycznym. Pewnego lata Mada postanawia wyjechać na wakacje do Osady, w której nie była od lat. Zabiera ze sobą syna. Wracają wspomnienia, chociaż Osada bardzo się zmieniła od pamiętnych wakacji, podczas których bohaterka poznała Marcina. Poza tym Mada nie jest już młodą dziewczyną, a matką nastoletniego Kacpra. Z tej perspektywy spogląda na miniony czas oraz na swoją pierwszą, młodzieńczą miłość. Tym bardziej, że do Kacpra przyjeżdża jego dziewczyna – śliczna, ale bardzo rozkapryszona Tina.Zawiedzie się ten, kto liczy na ckliwe spotkanie Mady i Marcina w Osadzie.

 

Książka ta wcale nie jest tak przewidywalna, jak mogłoby się wydawać. W mistrzowski sposób ukazuje relacje pomiędzy rodzicami i dziećmi. Jest tak wyważona, że stanowi świetną lekturę dla starszych jak i młodszych czytelniczek. „Pejzaż sentymentalny” różni się od „Zapałki na zakręcie”. Więcej w nim przemyśleń, subtelnie zaakcentowanych rozważań o przemijaniu, wtopionych w jesienny krajobraz. Bo Mada, by wszystko sobie poukładać, zostaje w Osadzie nieco dłużej i w opustoszałym hoteliku wspomina nie tylko dawne czasy. W książce wiele jest postaci drugoplanowych. Ala i Olo – znani z „Zapałki na zakręcie”, Gena – sympatyczna plotkarka z Osady czy przemiła recepcjonistka z hotelu „Pod kołatką” – pani Rozalia. Jednak najbarwniejszą postacią „Pejzażu sentymentalnego” jest Achmed Yacobi, dystyngowany Marokańczyk, dżentelmen w każdym calu. Ubiera się z fantazją i wydaje się być nieco oderwany od rzeczywistości. Niczym nie przypomina przeciętnego obywatela Polski: „Ubrany był w czarne spodnie i marynarkę w biało-brązową pepitkę, pod nią widać było aksamitną kamizelkę haftowaną złotymi nićmi w ogromne róże. Na grubej szyi pan Yacobi zawiązaną miał muszę, nie do wiary, ale brązową w białe grochy. Półbuciki czarne, do połowy przysłonięte beżowymi getrami. Wzrostu metr pięćdziesiąt, w talii być może nieco mniej”.

 

Dodatkowym atutem tej postaci jest to, że posługuje się literacką, wyszukaną wręcz polszczyzną. Achmed wprowadza do książki sporo humoru oraz dawkę optymizmu. Jest człowiekiem pogodnym, który nie tylko pielęgnuje, ale też spełnia swoje marzenia. Przyjeżdżając do Osady, robi sporo zamieszania, jednak szybko zyskuje sympatię, szczególnie Mady, z którą popija popołudniową herbatkę. „Pejzaż sentymentalny” to relaksująca lektura dla kobiet – tych dużych i tych małych. To rejestr rzeczywistości i ludzkich emocji oraz uczuć. Krystyna Siesicka przekonuje, że sentymentalnie i jesiennie nie oznacza smutno. A wszystkie czytelniczki „Zapałki na zakręcie” na pewno będą usatysfakcjonowane.

Kup książkę Pejzaż sentymentalny

Sprawdzam ceny dla ciebie ...

Zobacz także

Zobacz opinie o książce Pejzaż sentymentalny
Książka
Pejzaż sentymentalny
Krystyna Siesicka
Inne książki autora
Beethoven i dżinsy
Krystyna Siesicka0
Okładka ksiązki - Beethoven i dżinsy

Kolejne wznowienie nadal chętnie czytanej książki. Są w tu sprawy, którym czas nie ujął ważności. Sprawy przerzucone nad tym czasem jak mosty, po...

Mój Ocean Niespokojny
Krystyna Siesicka0
Okładka ksiązki - Mój Ocean Niespokojny

"Alicja i Justynka żyją w pośpiechu i w pośpiechu piszą swoje wspomnienia. Weronika, notując - tworzy własną książkę, nie wiedząc nawet o tym. To...

Zobacz wszystkie książki tego autora
Recenzje miesiąca
Virion. Legenda miecza. Krew
Andrzej Ziemiański ;
Virion. Legenda miecza. Krew
Kołatanie
Artur Żak
Kołatanie
W rytmie serca
Aleksandra Struska-Musiał ;
W rytmie serca
Mapa poziomów świadomości
David R. Hawkins ;
Mapa poziomów świadomości
Dom w Krokusowej Dolinie
Halina Kowalczuk ;
Dom w Krokusowej Dolinie
Ostatnia tajemnica
Anna Ziobro
Ostatnia tajemnica
Hania Baletnica na scenie
Jolanta Symonowicz, Lila Symonowicz
Hania Baletnica na scenie
Lew
Conn Iggulden
Lew
Jesteś jak kwiat
Beata Bartczak
Jesteś jak kwiat
Niegasnący żar
Hannah Fielding
Niegasnący żar
Pokaż wszystkie recenzje
Reklamy