Recenzja książki: Pieśń o Sowie

Recenzuje: truskawka2

Dla leśnych ptaków nastały ciężkie czasy. Rządzący ich krainą Bury Miś uznał, że powinny dla jego korzyści pracować nawet w nocy. Sen? To przecież czyste marnotrawstwo! Ptakom nie wolno zasnąć. Co tu robić? Jak tu się zbuntować przeciw nieludzkiemu traktowaniu, skoro z olbrzymim niedźwiedziem żadna skrzydlata drobinka nie ma szans? Na szczęście ktoś może znaleźć rozwiązanie. To mądra Sowa. Płaci wprawdzie za to najwyższą cenę, ale dzięki jej radom ptasi świat jest ocalony.

Pod wciągającą wierszowaną opowieścią kryje się studium ludzkich postaw. Jest tyran - Bury Miś. Jakże aktualnie brzmią jego słowa:

Ale najwyższe prawo zwie się moja piącha.

Kto by w to prawo zwątpił, piąchy mej powącha.

Wszyscy znamy takich władców, nie tylko w polityce, ale i w pracy, w rodzinie, nawet na podwórku.

Jest Sowa - mądry strateg. Są łasice i koty - sługusy władzy, które zostały ośmieszone. Zdrajczyni-sroka, której jednak współczujemy - liczyła na lepsze traktowanie, a po przysłużeniu się Buremu Misiowi została skazana na śmierć. I jest, wreszcie, ptasie bractwo. Ich działania, inspirowane radami Sowy, to jedna wielka pochwała przyjaźni. W pojedynkę każdy jest bezradny. Jeśli jednak połączymy siły i będziemy działać razem, wygramy.

Dodatkowe walory książeczki to: proste wytłumaczenie, czym jest epos i zabawne rysunki.

Piękna opowieść o przyjaźni dla dzieci (choć i dorośli znajdą w niej ciekawy temat - studium władzy). Niby prosta, ale chwyta za serce. Polecam.