Recenzja książki: Rozmowy z Karolcią czyli coaching przy herbacie

Recenzuje: Justyna Gul

Pozbądź się „śmieszalności”

Coaching to słowo, które w ostatnich latach stało się niezwykle modne, choć nie zawsze jest używane we właściwym kontekście, nie zawsze też w pełni rozumiemy jego znaczenie. Termin, wywodzący się ze środowiska sportowego, może być rozumiany jako podróż do celu - przy założeniu, że znamy nie tylko miejsce, do którego klient chce dotrzeć, ale również pożądane efekty. Coach nadzoruje proces i troszczy się o właściwy jego przebieg, ale to klient musi odpowiedzieć na pytania: „Co ma być rezultatem podróży” oraz „Po czym rozpoznamy, że cel został osiągnięty?”. Coaching to jednak nie tylko sztuka zadawania właściwych pytań, ale też stosowanie metod oraz zasad, które znacząco poprawiają jakość naszego życia.

Z dobrodziejstwa coachingu możemy skorzystać zarówno w sferze życia zawodowego, jak i osobistego, dbając o to, by codzienność dawała nam więcej satysfakcji, była przyjemniejsza, była dokładnie taka, jak chcemy. Chcąc popracować nad sobą, swoimi ograniczeniami i nastawieniem, możemy się zwrócić o pomoc do coacha, możemy również skorzystać z publikacji, które coraz częściej pojawiają się na polskim rynku. Zwłaszcza, jeśli książki poświęcone rozwojowi, coachingowi będą opracowane przez osobę, która jest doświadczonym coachem, która ma za sobą wiele sesji coachingowych, a przy tym wyróżnia się lekkością przekazu i umiejętnością mówienia i pisania o rzeczach trudnych w taki sposób, że stają się one niezwykle proste i klarowne. O kim mowa? Oczywiście o Macieju Bennewiczu, coachu, socjologu, autorze wielu książek poświeconych temu zagadnieniu, między innymi Coaching i mentoring w praktyce, Coaching czyli restauracja osobowości, czy Seks trujący, seks doskonały. Coaching relacji.

Najnowsza pozycja Bennewicza, Rozmowy z Karolcią czyli coaching przy herbacie, opublikowana przez wydawnictwo Studio Emka, to pozycja wyjątkowa, która poprzez snute opowieści czy przytoczone rozmowy z dzieckiem (Karolciu, nie gniewaj się za to „dziecko”) zmusza czytelników do zastanowienia się nad ich życiem i do odpowiedzi na tak zwane „pytania graniczne”. Odpowiedzi, które radykalnie odmienią życie wielu osób.

Kim jest Karolcia? Mała, rezolutna dziewczynka, jest przyjaciółką autora-bohatera, ośmiolatką specjalizującą się w pytaniach kłopotliwych i trudnych. Ma młodszego brata, któremu zdarza się „robić złodziejstwo” oraz rodziców, którzy zbyt często ją ignorują, przekonani, że w tak młodym wieku nie można pewnych kwestii zrozumieć. Rozmowy z jej ukochanym wujkiem przekonują, że otwartość na odpowiedzi, spostrzegawczość i uważność nie mają wieku.

Rozmowy z dzieckiem? Są cudowne. Prawdziwe. Żadnych dwuznaczności, udawania, żadnej półprawdy – pisze autor, dodając – Każde słowo jest natychmiast weryfikowane, każda mina prześwietlana. Z dziewczynką rozmawia także Limon, jej ojciec chrzestny, coach i przyjaciel autora oraz przyjaciel domu, Quna. Na kartach książki są obecni również rodzice, przyjaciele, krótko mówiąc: przedstawiciele środowiska, w którym Karolcia żyje.

Pytania dziewczynki niekiedy są krępujące (Karolcia bezlitośnie drąży w poszukiwaniu prawdy) i – niestety – boleśnie zawstydzają dorosłych. Oczami dziecka spoglądamy na wszelkie absurdy, błędne przekonania, które towarzyszą nam każdego dnia, na mniejsze lub większe kłamstwa i czyny niegodne, pozostające w sprzeczności z wartościami, jakie rzekomo wyznajemy. Pozornie niewinne rozmowy - jak ta o skutkach wstydu, o lojalności, o pielęgnowaniu i plonie czy o potrzebach - służą poznaniu siebie i powrotom na właściwe ścieżki bądź też wytyczaniu innych dróg.

Dialogi prowadzone z dziewczynką są dla nas bodźcem do samodoskonalenia, są prawdziwą szkołą rozwoju osobistego, przywracają równowagę oraz pomagają dostrzec, co tak naprawdę jest dla nas ważne. Rozmowy z Karolcią… są ważną pozycją, adresowaną do czytelnika w każdym wieku, niezależnie od wykonywanego zawodu i pozycji społecznej. W pozornie lekkich rozmowach poruszane są głębokie treści, tematy kontrowersyjne, a nawet bolesne. Lektura pozwala krytycznie spojrzeć na społeczeństwo, na swoje otoczenie, a - wreszcie - na nas samych, daje możliwość zmiany, poszukiwania właściwych odpowiedzi oraz dokonywania eksperymentów. To dopiero początek podróży ku nowej jakości życia - ale jakże fascynujący początek.

Dziękuję Ci, Karolciu, za zwrócenie uwagi na wiele spraw, które zaniedbałam…