Recenzja książki: Statek śmierci

Recenzuje: cyrysia

Islandia. Do portu w Reykjaviku z zawrotną prędkością wpływa luksusowy statek Lady K, rozbijając się o nabrzeże. Nieoczekiwanie okazuje się, że na pokładzie jachtu nikogo nie ma. Trzech członków załogi oraz czteroosobowa rodzina (Egir z z żoną Lárą i bliźniaczkami Arną oraz Bylgją) rozpłynęli się niczym poranna mgła. W zaistniałej sytuacji rodzice Egira proszą prawniczkę Thorę Gudmundsdottir o pomoc w wypełnieniu wszelkich formalności odnośnie do ubezpieczenia. Pani adwokat musi jednak ustalić, czy faktycznie pasażerowie pokładu nie żyją, czy może wszystko jest tylko wielkim oszustem w celu wyłudzenia ogromnych pieniędzy z polisy na życie. Wspólnie z islandzką policją próbuje rozwiązać tajemniczą zagadkę zniknięcia wszystkich uczestników feralnego rejsu. Sprawa wydaje tym bardziej zagmatwana, że brak najważniejszych danych na temat opustoszałego statku. W dzienniku pokładowym brakuje kilku stron, łączność została zerwana i nigdzie nie odnaleziono żadnego telefonu ani aparatu. Po pewnym czasie z morza zostają wyłowione zwłoki okaleczonego mężczyzny należące do członka załogi Lady K. Co tak naprawdę wydarzyło się podczas rejsu z Lizbony do Reykjaviku? Czy doszło do masowego morderstwa? Jedno jest pewne: nic nie będzie tak oczywiste, jakim się początkowo wydaje.

Statek śmierci to już szósty tom popularnego cyklu, ale na szczęście powieść stanowi praktycznie samodzielną całość, dzięki czemu można ją czytać w oderwaniu od serii. Fabuła toczy się dwutorowo. Z jednej strony śledzimy perypetie Thory, która ze wszystkich sił stara się dociec, co wydarzyło się na luksusowym jachcie, zaś z drugiej - obserwujemy retrospekcje z morskiej podróży z punktu widzenia pasażerów. Misternie skonstruowana intryga do samego końca trzyma czytelnika w napięciu. Autorka niezwykle umiejętnie wielokrotnie wprowadza czytelnika w błąd, wciąż myląc tropy, dzięki czemu naprawdę trudno odgadnąć finał tej historii. Gęsta, niepokojąca atmosfera nieco odwraca uwagę od drobnych wad powieści - przede wszystkim na niezbyt dynamiczną akcję oraz na fakt, że trudno zaangażować się w losy bohaterów, brak bowiem w powieści postaci, z którą czytelnik mógłby się mocniej identyfikować. Na uznanie zasługuje natomiast niebanalne zakończenie. 

Statek śmierci to ciekawe połączenie kryminału, thrillera i horroru. Swoją mroczną, klimatyczną fabułą przyciąga już od pierwszych scen i trzyma w niepewności aż do autentycznie zaskakującego finału. Mimo drobnych wad powieści, warto wybrać się w rejs z Yrsą Sigurdardottir.