Recenzja książki: Blagierka

Recenzuje: Justyna Gul

Eko ściema

Kreowanie własnego wizerunku czy przybieranie maski, reklama czy tzw. „ściema”, dobra komunikacja czy kreatywny PR – gdzie leży granica pomiędzy stanem faktycznym a tym, który chcemy pokazać, polecić czy sprzedać?

Amelia vel Paris, bohaterka najnowszej książki Izabeli Sowy „Blagierka”, doskonale wie, jaka siła tkwi w marketingu. „Dobry kit to połowa sukcesu” – ciągle to powtarza, a jej życie jest doskonałym przykładem tego, że święcie w to wierzy.

Amelia jest bowiem doskonałą aktorką, która przybiera maski niczym w tragedii greckiej. Dla niej wszystko jest „OK” i „spoko”, wszyscy mogą „wyluzować”, bo przecież Paris zawsze da sobie radę. Taką twardzielkę gra w szkole i w domu, z miną pokerzysty udaje nawet przed rodzicami osobę, którą nie jest.

W codzienności Paris nie ma miejsca na niedoskonałości czy słabości, każdy czyn i gest są analizowane pod kątem społecznego odbioru. Przygotowania do rozmowy z rodzicami (emigrantami dorabiającymi się w Londynie) przez kamerkę internetową przypominają szykowanie się do bitwy o wolność i niepodległość. A może po prostu o… miłość?

Integracja szkoły, do której chodzi Amelia – niegdyś państwowego LO im.Batalionów Chłopskich, a obecnie Artystycznego Liceum z Klasą ze szkołą z Zarzecza staje się punktem zwrotnym w pozorowanym życiu Paris. Motyw przewodni współpracy, czyli wspólna troska o Matkę Ziemię, wywołuje klasową dyskusję, której efektem finalnym jest pomysł na Eko-projekt czyli blog pro-eko. Z założenia ma to być prawdziwy portal edukacyjny, dzięki któremu będzie można dotrzeć do tłumów, prezentując prawdziwe rozwiązania eko. Oczywiście, blog będzie prowadziła szykująca się do dziennikarskich studiów Paris. To przecież dla niej pestka! Do współpracy zaprasza chłopaka z „obciachowego” Zarzecza i bierze się do pracy z prawdziwym zaangażowaniem. Wchodzi w kolejną rolę, w której, choć jest doskonała, rzuca się jednak w oczy brak pasji.

Paradoksalnie: jej grę przejrzał nie kto inny, tylko właśnie Krezol, a właściwie Alan, dostrzegając w niej zagubioną i wrażliwą istotę. Ale pozycja w klasie zobowiązuje – nawet Chesus, jej korepetytor z katalońskiego przyznaje, że „Stilo Paris – dobry PR”, trzeba zatem udawać caly czas, mimo tęsknoty za rodzicami, rozczarowania chłopakiem czy problemów z nagromadzeniem obowiązków.

Amelię czeka długa droga, by ze ślicznej lalki, która jest „trendy, jazzy, a nawet frisky” stała się dziewczyną świadomą swojej wartości, ale i akceptującą swoje słabości. Czy odniesie sukces? O tym przeczytacie w „Blagierce” – przewrotnej książce, która pod płaszczykiem codzienności nastolatków kryje swoją prawdziwa wartość. Sowa demaskuje podwójne życie Paris, pozbawia ją możliwości ustawicznej kontroli nad wszystkim i wreszcie pozwala jej popełniać błędy. Amelia musi wykorzystać tę szansę na pokazanie nam, jaka siła kryje się w autentyczności i pasji. A przy okazji… zaszczepić ducha eko!