Jesienne ogrody - wiersz

Autor: hector41
Czy podobał Ci się ten wiersz? 0

Jesienne ogrody

 

                                                                              Smutny jest widok ogrodu

                                                                              Gdy płatki róży opadają

                                                                         Zamiast ciepła więcej jest chłodu

                                                                              I ptaszki mniej śpiewają.

 

                                                                              Skaczącej pliszki już nie widać

                                                                              Cegiełka w świat odleciała,

                                                                              Lecz w oczku rybce jeść trzeba podać

                                                                              By na wiosnę znów w wodzie pluskała.

 

                                                                              Swą barwą kolorów w jesiennej porze

                                                                              Astry nam dają radości wiele.

                                                                              Choć smutne są nasze twarze

                                                                              To raźniej nam jednak na duszy i ciele.

 

                                                                              Wiatr hula po całym ogrodzie

                                                                              Przemieszcza liście w różne strony

                                                                              Bo pełno ich wszędzie już na spodzie

                                                                              A w górze puste są drzew korony.

 

                                                                              Jedynie sikorka w okno zapuka

                                                                              Znak to, że z nami zostaje.

                                                                              Każdego dnia już rankiem stuka

                                                                              I porcję posiłku swego dostaje.

 

 

                                                                                                                                                             Wiktor Hys

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

Reklamy
O autorze
hector41
Użytkownik - hector41

O sobie samym: Już w szkole podstawowej interesowała mnie poezja Mickiewicza,Słowackiego, Jednak Ojciec skierował mnie do Technikum Elektrycznego. Zainteresowanie moje poezją dalej trwało. Zapisałem się do koła młodych Związku Literatów Pomorskich, w którym sekretarzem był pan Władysław Dunarowski. Wiele czasu poświęcił mi On pokazując piękno przyrody,które zachowałem do dziś. Jednak z uwagi na obowiązki pracy zawodowej nie miałem czasu myśleć o pisaniu. Czyniłem to tylko sporadycznie .Z chwilą pójścia na emeryturę obudził się we mnie bakcyl pisania wierszy i dalej idę tym śladem jaki mi wskazał Władysław Dunarowski.
Ostatnio widziany: 2024-03-23 16:47:37