akt... - wiersz

fruną w rytmie uniesień sekretne falbanki

halki zwiewność unosząc odsłania wstyd płochy

uległą niedostępność figowych rozkoszy

by w zaułkach ud błądząc przenikać bez granic

uwodząc tajemniczo powłóczystość mami

w lubieżnej uwerturze zwilżając ust strofy

w monsunowej gorączce miłosnej odsłony

żeby z jękiem się oddać zespolenia fali

przyrost pragnień przyśpiesza rytm zmysłowych piersi

szklących się bursztynowo w rosie niepamięci

rozpętany wir żądzy szałem bioder kręci

dreszczowiec wtargnął w czułość intymnych zagłębi

rozpływa się w takt achów frywolnej pościeli

mglista senność wycisza nie mogąc rozdzielić