nie zdążyłam - wiersz

Szara zasłona w otchłani

spowita jesienną słotą

to niebo nad ogrodem

Dotknęłam róży

kolec mnie zranił

        ciepła krew spłynęła

        po mojej dłoni

         w pięść zaciśniętą

         przeciwko różom!

Moja złość,uczuć wyższyc

nie kryłam słów,że nigdy

Przyszły same nieproszone

i niebo jesienne szarością

nade mną rozwarło zasłonę

    A kwiaty kwitną,przekwitną

    Deszcz zmyje ślady krwi z dłoni

    inni zapomną,inni przemilczą

    moje słowa szare i zwykłe

    Nie zdążyłam 

    przed deszczem się schronić