Polazła po koniec, bo się stracha żyć - wiersz

Śmierć się mnie nie ima,
nie ma ze mnie pożytku,
nie musi przychodzić,
bo i nie ma po co.

Pewno szuka ważniejszych w kolejce,
nie czuje potrzeby odwiedziń
czekającego na nią.

Nie mam się czego bać,
i wcale się końca nie boję
bo to tylko koniec, co potem
będzie - mnie nie dotyczy.

I śmierci się nie boję,
i wyczekuje jej, a jak
Ale tak skrycie, naprawdę
to chcę żyć, nie umierać.

Bo śmierci się boję.