Kropla - wiersz

Kropla

Kropla którą spijam jest zawsze ostatnia.

W mym wnętrzu jest pełno jaskiń

i dziwni ludzie tam mieszkają.

Nie całkiem umarli

lecz widać – tęsknią do światła

jak do obrazka ukochanej.

Może o tym nie wiedzą.

W tej kropli są domy i drzewa

i pies – mój pies który odszedł.

Są też słowa – i są tam ludzie.

Bo śmierć ma też ręce i nogi

i grzech w tej kropli mieszka.

Kropla którą spijam jest zawsze ostatnia.