Aleppo - wiersz

ażurowe miasto, przewiewne pokoje,

gwieździste sufity, miasto bez smogu

miasto bezdechu, niedaleko Damaszku

nic nie rozumiejące oczy dziecka

bo zrozumieć się nie da

diabeł z Panem Bogiem rzucają kości

łowcy dusz, każdy bierze co swoje

spaceruję po niewybuchach

podziwiając poprawioną architekturę

przez specjalistów od surrealizmu

zbieram oderwane bądź porzucone

tu i ówdzie genitalia

trafiają się również waginy

wędruje to wszystko do słoja

z formaliną