światłocień - wiersz

znowu stanąłem na rozstaju  

wiatr adoruje przyszłość  

mam zostać z niczym  

poślubiony idei każdego początku  

na jakiś czas przestanę oddychać  

kłanaiać się faktom  

ocenzurowany w potrzebach  

przeczytam starą gazetę  

którą ktoś litościwie położył na głowie  

zajmę się czymkolwiek  

co nie wymaga liczenia na samego siebie  

dalej żyję na koszt światła  

którego nie gasi nawet  

troskliwa noc