"Z tobą przegrać, to jak wygrać" - wiersz

Spogląda wielka ziemia wystaje z jaśka 
jej wielkie oczy do zębów 
które wgryzają się w sen
na stoliku leży dola
wkłada mi głębina do ust 
kraina nocy ciągnie mnie
połknęłam 

zdechnę jak przedbramie
brama za bramą kres za kresem 
rozstanie 
przed bramą 

śmierć 
stoi
na Ciebie czeka 
wcale nie przybija pieczątki 
wymienia alfabetycznie 
Twoje imię martwe 

ironicznie 
szeptam 
tak realnie jak jestem nieobecna 

nie znam czasu 
innego niż ten co odstaje 
na Twoje przyjście miauczy