Wołanie - wiersz

Autor: wolanie
Czy podobał Ci się ten wiersz? 0

To były chwile

Ustami szukałam spokoju

Aby ukoić przemocą nasiąkniętych

Świt skropiony łzami

Odszedł

Została plama na łożu

Nierządem pieszczona

To nie bolało-jak

Dotyk śmierci przychodził lęk-

Odszedł koszmar rozstania

Milczeniem przerżnołeś czas

Zostawiłeś przeklętą pustkę

Nie rań więcej rąk

Pustym wołaniem

 

Inne wiersze tego autora

Musisz być zalogowany, aby komentować. Zaloguj się lub załóż konto, jeśeli jeszcze go nie posiadasz.

Reklamy
O autorze
wolanie
Użytkownik - wolanie

O sobie samym: Napisz kilka słów o sobie; Zaczełam pisac w szkole podstawowej, szybko zaczełam pić, włóczyłam się sama po lokalach nie mając duszy bratniej, prowadziłam styl życia typowo artystyczny, teraz tak to nazwę, mój samotniczy styl odbił się każdemu kto mnie choćby trochę znał- w pamięci. Piszę o życiu które zrobiło ze mnie bestię o martwych uczuciach, cięrpieniu które jest moią siostrą, bratem, matką i ojcem.
Ostatnio widziany: 2016-01-07 11:54:19