Troska - wiersz

     Usiadła troska na rzęs płocie      Zasłonę zaciemniającą rozwiesiła     Widzenie świata przysłoniła             Wykąpała w strumieniu łez      Rozpryskując na boki wodę      Obudziła uśpioną trwogę             W bezmiernych ciemnościach oka      Ogień niepewności rozpaliła      Misję utrapienia spełniła