Próżność - wiersz

Drugie życie gdy mnie czeka

Wykorzystam lepiej chyba

Pies już na mnie nie zaszczeka

Wolny będę już jak ryba

I w młodości zadbam o to

Co na ziemi najważniejsze

Żeby nie wpaść w jakieś błoto

Aby było trochę lżejsze

Będę dom miał i służącą

Pięknych kobiet cała chmara

Czystą odzierz i pachnącą

A od tego wszystkim wara

Równierz sygnet i łańcuchy

Będą zdobić moje ciało

Pozapełniam swe paluchy

Byle miejsca nie zostało

A jak będę miał już wszystko

I przyjaciół co niemiara

Zeżre mnie wstrętne raczysko

Wnet przeleje się ma czara

Przyjaciele których miałem

Nie do końca ze mną byli

Wszystkich razem widzieć chciałem

Lecz na pogrzeb nie przybyli