Bezsenność deszczowej nocy - wiersz

Noce są ciepłe więc siadam na oknie

Patrzę jak senny świat za nim moknie

Ciszę nocną tylko krople przerywają

Co sekundę o szybę stukają

Pod ich ciężarem uginają się gałązki

Posłusznie mokną kwiatów wiązki

Ziemia jak gąbka przyjmuje wilgoć

Tak jak ten mech i zielona leśna paproć

Tyle się dzieje choć taki spokój

Odgłosy bezsennej deszczowej nocy wypełniają pokój

To nie prawda  że nocą wszystko zamiera

Noc życia urok otwiera

Do pokoju wdziera się tak pachnące i rześkie powietrze

Trawy się kołyszą na łagodnym, ciepłym wietrze

Na wietrze co cudny zapach niesie z lasu

Co wywołuje cichy szept roślin nie robiąc hałasu

Deszcz powoli ustaje a księżyc w towarzystwie gwiazd już prawie znika

Już świt a zegar ciągle tyka

Dopiero teraz kładę się znowu do łóżka i powoli zasypiam