Stać się - wiersz

Idziesz przez pustynię

A każde z ziarenek piasku

Najchętniej zatkałoby ci oczy

Idziesz choć nie znasz drogi

Choć opuchnięte stopy

Drażnią każdy kamień

Nie ustąpisz?

Kolejna wydma - nie do przejścia

Wkoło piętrzą się szkielety wątpliwości

Suchy wiatr zmienia twarz w obojętność

Właśnie straciłeś obie nogi

No cóż będzie trzeba się czołgać

Może to i dobrze bo istnienie nie boli już tak bardzo

Więc nie ustąpisz?

Po kolei wtapiając się w krajobraz

Wypalonymi oczyma szukasz gwiazd

Które może nie istnieją…

Idź! przed tobą daleka droga