Częstochowskiej Pani. - wiersz

Częstochowska  Piękna Pani,
W Jasnogórskim czuwasz szczycie.
Niczym słonko z ponad grani,
Gdy króluje hen, w zenicie.

Tyś nadzieją Polski ,Świata,
W moim sercu czynisz wiosnę.
Jak skowronka pieśń skrzydlata,
Pięknem maja tchniesz radośnie.

A wiatr chmurną, noc koszmarną,
Pozamieniał na diamenta.
A Tyś wzeszła ranną zorzą,
I świat śpiewał- Święta,Święta!!

Łez korale mienił w kwiatach,
W szmaragdowej błyszczał rosie.
Tyś stawała pośród w chatach,
Rozmodlona ,w naszym losie.

Chociaż bieda na opłotkach,
Uwiła swe w każdym gniazdko.
Tyś nadzieją,jak stokrotka,
Wszystkich jesteś szczodrą Matką.

Nasza wiara nieustanna,
W gwiazdach nieba pomnożona.
Lśni nadzieją, jak zaranna,
I wiecznością nieskończona.

Józef Bieniecki