Wiersze oh wiersze - wiersz

Anioł

Mój anioł nie jest po to, by wisieć na obrazach
i za to się obraża, bo woli iść piechotą.

Obetrze dziecku nos, pomacha ręką kotom,
że nie jest tym kim jest, pozorów nie chce stwarzać.

Mój anioł lubi ławki ,poddasza cichych domów
i cztery pory roku bo każda taka inna,

a czasem ze mną w ciszy lubi napić się wina,
choć wcale nie powinien, ale tak po kryjomu...

Mój anioł chroni  mnie , a ja mu dobrze życzę
i tak idziemy sobie pod rękę przez ten świat.

Jesteśmy raczej młodzi, mimo upływu lat
i często nadstawiamy za siebie swój policzek.

I nawet teraz, gdy za oknem szaro -buro,
on zsyła złoty deszcz , by mi się nie nudziło.

Czasem nie zawsze da, o co go się prosiło,
a wtedy uśmiechnięty ukrywa się za chmurą.

Łzy

Płyną łzy po białych licach,chmurzy się niebo,ulewa zaczyna.

Płaczemy razem,tak w smutku,rozpaczy i czekamy na lepszą jutrzenkę

Chrystus Bieszczadzki.Bóg

Tarninowe ciernie
na skroni.
Białobrzoze ręce,
a w dłoni
kij sękaty,
przyjaciel wędrowca.

Wyruszyłeś na szlak
ze stajenki.
Zatrzymałeś wśród
pagórków Łopienki,
Chrystusie Bieszczadzki.

Trudna droga
Cię czeka,
lecz wciąż idziesz
szukając człowieka
co się zgubił.

Pocieszenie

spróbuj zaszyć moje rany

nie dopuszczaj do krwawienia

sens istnienia naderwany

masz dziś duszę do zbawienia

chcę odczuwać wyższe cele

chcę szanować cudze treści

umiem zmieniać w sobie wiele

umiem głosić dobre wieści

zacznij tylko we mnie wierzyć

zamknij oczy...podaj dłoń

siebie możesz mi powierzyć

poczuć naszych uczuć woń

zapamiętaj szczęścia piaski

tam wspominaj błyski grzeszne

tworząc lekkich mgieł obrazki

prowokujmy łzy pocieszne

nie uwierzysz moim słowom

nie docenisz lat władania

kiedy serce czuje głową

znika iskra posiadania