Ratunek - taniec? - wiersz

Muzyka mnie przygniata,
jak lot wolnego ptaka,
a może nie takiego 
tylko ubezwłasnolniego?

Już w nurt porywają dźwięki
takie piękne, zmysłowe
nieokiełznane w swej prostej
wymowie,  jak taniec!

Tańczę, jak pomyleniec
nie wiedząc o istenieniu
świata, tak prawdziwego
zmysłami nieokiełznanego!

Będę śpiewać i tańczyć 
bezwytchnienia i zauroczenia,
aby wszystkie zmysły znalazły
ratunek prawdziwego przetrwania.        (MKW)