Stracone zludzenia - wiersz

Stracone zludzenia.
Zlowroga cisza zalewa pokoj
Dobro bezpowrotnie odplynelo.
Tykanie zegara rozsadza mozg.
Wszystko minelo................

Milosc zaszczuta nienawiscia,
boi sie podniesc czolo.
Dawna czulosc
-wyparla obojetnosc.
Byt zapada w otchlan........

Jak ptaki na niebie,
szybuja skolatane mysli.
Skaleczona duma
szuka wyjscia z matni.
Rozszarpana rana ...boli.

Jak piasek na wietrze,
sypia sie argumenty.
Pokerowa zagrywka.....
Byleby atut w reku.......
Dopasc ...i dobic...!

Sentyment? - pusty frazes....
Uczucia?...nieznane slowa...
Zludzenia pochlonela mgla.
Wszystko minelo....!
Stracone zludzenia!