Bezimienni - wiersz

w pewnym mieście tuż za rogiem

stoi knajpa państwo drogie

przed nią wisi szyld znamienny

zapraszają ,,Bezimienni”

wchodząc widzisz piękny barek

pełen trunków piwa szklanek

a na krzesłach w tym półmroku

siedzą z miną ,,nie prowokuj”

rozmawiają z sobą z Bogiem

zapijają  demagogię

wielbiąc wdzięki kusicielki

pogromczyni smutków wszelkich

czasem muza do łez wzruszy

zmiękną nogi lżej na duszy

wyparuje prędko siła

tu nie muszą się  wysilać