Ewa - wiersz

kiedy się pojawiała burzyła spokój
jabłkową wonią kusiła zmysły   

              
nie mógł oderwać wzroku
chociaż wiedział czym to się skończy    

zbyt pragnął kołysać ciałem ciało

drżeć w ekstazie  

spływać wilgocią   
by nie być Kolumbem

odkrywającym zwierzęce instynkty  

z okrzykiem na ustach

     
czuj żem wart grzechu