Wczoraj i dziś - wiersz

ci bez adresu mają swój zegar

wracają

do zasypanych śniegiem działek

jeden z nich palił peta

drugi niósł chleb

za nimi dreptał rudy pies

wciąż pada i skrzypi mróz

nie ma komina stara buda

ogniem myśl

nie skarżyć się na boga