nabór - wiersz

A Więc krzyknęli
nabór do przestrzeni za mgłą, gdzie
każda wyobraźnia nie jest w stanie
wybiegnąć przed kolejkę

Nie wybieram się pchać
stanę na końcu cienia
lecz gdy dostanę powołanie, no cóż
elokwentnie wydostanę się z własnego sumienia

I spoglądając na zegarek
spolegliwy ruch wskazówek
krew moich słów po ścianie spłynie
nie ma już wyboru

Czas zacząć
lepszą życia cześć
nie będąc już nigdy tutaj - tu