Wrzątek - wiersz

rozżarzona pożarem żona

grzech żądzy mężczyznę ożenił

żarliwie żąda rozmarzona                   

odurzona w łóżku drży wrzeniem

już żagle rozrzucone w burzy

życia może wzburzone bierze

żwawo żeglował żywioł znużył

mąż żałośnie leży przy sterze