pielgrzymka z Przemyśla na Jasną Górę - wiersz

 z rannymi rosami wstawał świt

a myśmy już szli

do pięknej pani w bursztynowej sukni

krętymi drogami wśród zbóż

białe kapliczki chyliły czoła

brzozy w zadumie dzielily się cieniem podłużnym

gdy z nieba lał się żar

pomiędzy zdrowaś Maryja wiatr muskał twarz

modlitwa pogodna układała się w uśmiech

wśród liści konarów brunatnych drzew

zasłuchani w homilie

skupieni na świętych mszach

w kadrach życia chwile zadumy

odpoczynek wśród wysokich traw

na Jasnej Górze

czarna madonna

wzięła w ramiona każdego z osobna

tuliła bez słów

matka kochająca najbardziej