Subtelny - wiersz

podaruj noce takie łakome

gdzie księżyc godzin wcale nie liczy

troszeczkę magii i niewiadomej

radość czerpania z jej tajemnicy

poświatę blasku na mojej skórze

zbudzony gejzer prężnej męskości

słów kilkanaście co wbrew cenzurze

potrafią zbudzić szał namiętności

subtelną mgiełkę pąka piwonii

wilgotne wargi w tańcu spragnionych

świadomy dotyk ciała i dłoni

co wszelkie żądze umie poskromić

tęskną melodię niecnych uniesień

różowych dzwonków zwiewne proporce

ulotną chwilę gdy palców dziesięć

zrywa bukiety na wonnej łące