chwila - wiersz

rozkosznie przysiadła w bujanym fotelu

zburzyła myśli pod korą mózgową

krew przyspieszyła ciało zadrżało

pod dłoni ciepłą subtelną namową

rozluźniła mięśnie przy dobrym masażu

przymknęła powieki licząc na więcej

świat zaczął się kurczyć w objęciach wieczoru

na twarzy płonęły ogniste rumieńce

usta kradły szepty uniesień

jęki namiętne gdzieś z głębin ciała

gwiezdna poświata pisała wiersze

gdy cała blaskiem emanowała