….znowu - wiersz

uczucie pustki wdarło się chyłkiem
zszarzał obraz bez cienia zgody

stoicyzm utkwił w kieszeniach postaci
ząb czasu nadgryzł wyblakłe marzenia

drzewa coś szumią o przemijaniu
-młode-wilki wyją już do księżyca

dzięcioł mężnie wykuwa swój los
nocnym stworzeniom nie dając spać

tylko jaskółka w locie tęsknoty
dzielnie znosi te anomalie