NIHIL EST IN INTELLECTU QUIN PIRIUS FUERIT IN SENSU * - wiersz

z punktu widzenia wieczności
wbrew przyjętym kryteriom wszechwiedzy
pozwól chwili bez istoty zgłębiania  
płynąć czystą niezmąconą przestrzenią

gąszcz pytań rękoma rozgarnij
rozumowi na potem zostaw analizę
teraz tylko duszy popatrz oczami
pozwól zmysłom poczuć i pomacać życie

niech na języku pozostanie smaczek
w zgodzie z naturą a będziesz bogatszy
w odpowiednim czasie dostrzeżesz umysłem
co wcześniej wrażliwymi opuszkami palców

nie rozkładaj życia na czynniki pierwsze
pod lupą każdej nie oglądaj cząstki
bez myślenia tak przez chwilę beztrosko
rozważyć co czujesz zawsze jeszcze zdążysz

*) Nie ma nic w umyśle, czego by przedtem w zmysłach nie było. Arystoteles