we śnie - wiersz

wkradł się znienacka w zwoje mózgowe

wziął w posiadanie ulotne myśli

nawet poletko iście miętowe

które wabiło drobnymi liśćmi

zewsząd wiatr psotnik szemrał zaklęcia

tańczył nad łąką zwiewny dmuchawiec

euforia kwitła zielenią w piersiach

a dłonie były takie ciekawe

wargi łaknęły tlenu łapczywie

rumianek nęcił też po swojemu

aby z nim fruwać choćby bez skrzydeł

uginać niebo po chabrowemu

uściskiem zmieniać punkt odniesienia

chłonąc natury parne oddechy

dzikość w spojrzenia zachłannie wlewać

i rumiankowo miętowo grzeszyć