zdziwiony - wiersz

myślałeś że się nie ugnę

pod naciskiem rumieniących się myśli

uwielbiam kiedy tak stąpasz

figlarna granica  otwiera furtkę

gdzie uśmiech jeszcze nie znika

a już  motyle budzisz dotykiem

dzięki tej całej  otoczce romantyzmu

jaką ze  sobą przynosisz

zawsze wirują bardziej

na  moim skrawku nieba

chociaż przenoszę aby popatrzeć

jak wzbijają się do lotu

nad łąką twoich pożądań

posłuchać trzepotu skrzydeł

w nieokiełznanym tańcu wolności

i ciebie gdy szepczesz

z tobą to nawet w piekle

mogę sadzić niezapominajki