Dedykacja 4 - wiersz

opowiedz mi
o nas
w międzyczasie
wtedy kiedy pędzel odkładasz
a zaparzasz herbatę
przesiadując
na ławce pod gankiem
okryta
majowym porankiem
marzysz

popatrz
na kwitnącą jabłoń
jak ona pięknie zazdrości
kiedy ustami dotykasz
smaku
i mądrości

ten zapach
czujesz ?
pachnie rosą
i pękiem włosów
opadłych na budzące się oczy
mrużone słońce
przejrzyste
dwie krople wody

na każdym obrazie
zostawiasz cząstkę siebie
boje się
strach w oczach siejesz
że znikniesz
przenikniesz
gdy dłoń ponownie unosząc...

zazdrosny jestem
o każde dotknięcie pędzla
szczególnie
gdy usta nim malujesz
przed wyjściem
w krainę tworzenia

gdybym mógł
zostać choćby sztalugą
lub fragmentem ramy
naprzeciw stałbym
bylibyśmy

sami