Wydzieranka - wiersz

Układam życie tak jak puzzle,

próbuję dobrać dzień do dnia.

Czasem się uda, czasem puste

ślady chwil, którym sensu brak.

Staram się je wypełnić wszystkie

tobą, o ile chciałbyś być.

Wiem, że ten pomysł, po namyśle,

nie tyle głupi jest, co zły.

Żałuję chwil, które w pamięci

tkwią, choć zapomnieć bardzo chcę.

Życie porwało się na strzępy,

znów po kawałku sklejam je.

Dziś mam solidne fundamenty,

nie runę już jak domek z kart.

Co clou mi było w życiu kiedyś,

wspominam jak ponury żart.