Drugi człowiek - wiersz

umiałam współczuć, pocieszać umiałam rozpraszać smutek lecz kiedy mnie to spotkało wszystkiego na nowo się uczę radości nie potrzebuję chętnie ją tobie oddaję chcę już być miła, pogodna po kątach upycham żale straciłam kogoś drogiego wprost z serca moja wypowiedź że nie ma nic cenniejszego niż bliski ci, drugi człowiek.