Wolna - wiersz

Wolna

W kałuży trosk
widzę odbicie
swojego świata,
wykrzywiony jego uśmiech,
drwiące niebo szarobure z czarnymi chmurami
jak wata umorusana czarnym atramentem.

Krople  czystego świadectwa
wpadając do niej
wytwarzają kręgi nadziei,
zawsze po nich ukazuje się słońce gorące
i tęcza wolna otwarta na pragnienia...

Łódź 17.10.2014   Mirosław Leszek Pęciak